Bijl-Bezemer trofeeën voor Van Etten en Van Lierop

Rotterdam, 11 mei 2023 – Uitreiking Bijl-Bezemer trofeeën

De Bijl-Bezemer trofee is een prijs voor de snelste RA-man en RA-vrouw tijdens de jaarlijkse Rotterdam Marathon. De trofeeën zijn in het leven geroepen na het tragische overlijden van trainer Ton Bijl in 1993 (auto-ongeluk) en zijn gemaakt door Bert van Beek. Ton Bijl was samen met collega-trainer Cor Bezemer de bedenker van de zogenaamde trainingslopen voor de Rotterdam Marathon. Circa vier maanden voor de grote dag werden trainingslopen georganiseerd over 20, 25, 30 en 35 km. Na het overlijden van Cor Bezemer in oktober 2002, is de I.M. Ton Bijl trofee omgedoopt in I.M. Bijl-Bezemer trofee.

Marco van Etten kreeg de trofee uitgereikt door bestuurslid wegatletiek Henk Berkhof. Het was de zesde keer voor Marco dat hij de trofee in ontvangst mocht nemen. Trainster Carla Ophorst memoreerde de moeilijke weg die Marco vanaf vorige zomer moest gaan om uiteindelijk onder die grens van de 2.20 uur te komen. In augustus op een schema van een fysio begonnen na een blessure krabbelde hij langzaam weer op en kwam dit voorjaar weer op zijn oude niveau.

Winnares bij de dames Nikita van Lierop kon vanwege haar werk niet aanwezig zijn. Trainer Richard Kooijman nam de trofee namens haar in ontvangst. Aanvankelijk wilde Nikita een tijd van rond de 2.48 uur lopen. Richard adviseerde om een paar minuten af te snoepen van haar eerder gelopen 2.57 uur. Dat werden er uiteindelijk zes. Het was voor Nikita de eerste keer dat zij deze trofee in de wacht wist te slepen.

Naast deze twee kanjers, werden er nog een paar mensen in het zonnetje gezet. M55 Robert Willemse werd tijdens de afgelopen Rotterdam marathon Nederlands kampioen in zijn klasse in een nieuw clubrecord. Oud-voorzitster Monique Kempff (bij ouderen onder ons nog bekend samen met haar man Aart onder de naam ‘echtpaar hekkesluiter en sinds 1 april dit jaar weer lid geworden) verbeterde het clubrecord bij de V60. Bij de V50 wist Marleen van Housselt het clubrecord te verbeteren. Ook zij kon niet aanwezig zijn en daarom nam haar trainer Paul Wuestenek de honneurs waar. Wat Marleen kenmerkte, was dat zij altijd maar doorging en niet van stoppen wilde weten bij blessures of pijntjes.