Peter Nederhand (89) overleden
Op 21 september 2022 is oud-lid Petrus Maria Nederhand (filosoof) overleden.
Peter ging op zijn 17e aan atletiek doen en werd lid van ALO (voorloper van het huidige PAC). Hij zat toen al op de HBS, het leren ging hem makkelijk af. Zijn moeder stimuleerde hem om wat meer aan atletiek te gaan doen omdat hij een beetje lui was (vond hij van zichzelf). Dat heeft hem zeker geen windeieren gelegd. Hij is gymnastiekleraar geworden. Peter is vooral bekend geworden als hordenloper. In soepele stijl en met een mooie techniek veerde hij over de horden wat in 1954 resulteerde in een Nederlands record van – handtijd – 14.6 seconden. Hij liep die tijd tijdens een interland in Boekarest. In 1958 mocht hij deelnemen aan de Europese kampioenschappen waarin hij in de series werd uitgeschakeld. In 1960 wist hij zijn tijd nog te verbeteren tot 14.5 en stond daarmee tweede van Nederland achter Eef Kamerbeek van PSV (14.3).
Antwerpen, Beerschot Stadion, 28 juni 1959, interland België – Nederland. De 110m horden wordt een Nederlandse overwinning. V.r.n.l. lopen Stubbe (BEL, 5e in 16.0), Peter Nederhand (NED, 2e 14.6), Cornet (BEL, 4e 14.9), Eef Kamerbeek (NED, 1e in 14.6), Leopold Mariën (BEL, 6e in 19.0) en E. Boere (NED, 3e in 14.9).
Rotterdam, Nenijtobaan, 29 mei 1960, internationale wedstrijden, tevens Olympische selectiewedstrijd. V.r.n.l. Herman Timme, Marius Bos, Peter Nederhand, Eef Kamerbeek en Vic Matthews. Peter werd vierde in 14.8.
In 1963 stopte nationaal recordhouder hordenlopen en 43-voudig international Peter Nederhand (ALO) met de wedstrijdatletiek. Datzelfde jaar begon hij als trainer bij Metro. Gelijk Cor Gubbels bracht hij een aantal voortreffelijke atleten mee, onder wie de gebroeders Henk en Jan Drent, Coen Jansen, Henk van der Horst, Rob Kila en Paul van Gool. Lex Mohr, al lid sinds 1955, ging ook bij Peter Nederhand trainen. Er werd zelfs aan krachttraining gedaan. Via de heer Ratten, een oud judoka die er prat op ging Anton Geesink ooit eens te hebben verslagen, was men aan een zaaltje in de Catharinastraat gekomen. Lex: “We trainden in een gewichthefzaaltje achter een slagerij dat we hadden opgepoetst. De halters en dergelijke maakten we zelf van oud ijzer. Het was letterlijk pionieren in die tijd.” Later werd er nog getraind in de suikerbakkerij van de familie Kulman in Crooswijk.
Het lijdt geen twijfel dat de komst van Peter Nederhand Metro een enorme impuls gaf. Metro was in de beginjaren immers alleen bekend als midden- en lange afstandclub. De komst van Peter en zijn jongens maakte van Metro in één klap een volwaardige atletiekvereniging die mee kon doen op het hoogste niveau. Het landskampioenschap van 1970 was mede het resultaat van de prestaties van zijn pupillen.
In 1973 stopte hij met zijn activiteiten als bondscoach – een functie die hij ook tien jaar vervuld had – en trainer. Hij ging zich verder wijden aan het ontwikkelen van trainerscursussen voor de KNAU, waar hij reeds in 1963 mee was begonnen – de allereerste trainerscursus. Hij werd opgevolgd door Coen Janssen (sprint) en Rien Mellaard (sprint-springen).
Op 27 april 2003 kreeg Peter Nederhand tijdens de Unieraadsvergadering van de KNAU het Unie Erekruis opgespeld door Martin van Rooijen vanwege zijn betekenis voor de Nederlandse atletiek, als atleet, trainer en ontwikkelaar van atletiekopleidingen. Over de gang van zaken rondom deze huldiging is Peter echter niet te spreken: “Woedend was ik. Het KNAU-bestuur was in de eerste plaats vergeten dat mij deze onderscheiding in 1963 ook al is toegekend bij mijn 12½ jarig jubileum als international. Deze is mij alleen toen, ondanks belofte, nooit opgespeld maar slechts toegestuurd. Erger nog was de gang van zaken in 2003. Ik werd eerst opgebeld dat ik het Erekruis zou krijgen en dacht eerst aan een vergissing. Maar men vertelde mij dat een officiële uitnodiging nog zou volgen. Die kwam niet dus ben ik maar op eigen gelegenheid op die 27-e april naar het bondsbureau gereden. Daar kon iemand mij bij toeval vertellen dat de Unieraad niet daar, maar elders in IJsselstein vergaderde. Toen ik daar aankwam kreeg ik mijn tweede Erekruis. De andere stak in mijn andere revers, maar men had niets in de gaten. De waarnemend voorzitter beloofde mij toen het lidmaatschap van verdienste van de KNAU, maar tot op heden heb ik ook daar over nog niets gehoord.”
Peter heeft onnoemlijk veel atleten opgeleid tot trainer en is tot 2002 voor de KNAU actief gebleven. Peter is vier keer Nederlands kampioen geworden op de 110m horden: 1953, 1955, 1956 en 1957.
Hierboven zien we Peter met zijn vrouw tijdens de reünie van 2014, geflankeerd door Rik Snoep (links) en Michel Snoep.
De onderstaande tekst stond op de rouwkaart.
Doorzettingsvermogen, passie en filosoferen
waren zijn sleutelwoorden.
Er voor gaan.
Niet je best doen, maar het goed doen
en vooral genieten.
Helaas… de laatste horde kon hij niet meer nemen.
Rest ons nog de vele momenten met de vele herinneringen
die wij samen met hem hebben mogen beleven.
Er is gelegenheid om afscheid van Peter te nemen in de aula van crematorium ‘Hofwijk’, Delftweg 30 te Rotterdam-Overschie op woensdag 28 september om 15.30 uur, waarna de plechtigheid zal plaatsvinden. Na afloop is er gelegenheid tot condoleren in de condoleanceruimte van het crematorium.
Correspondentieadres:
Mevrouw K. Nederhand
Kapelpad 18
2264 JE Leidschendam
Wij wensen de nabestaanden veel sterkte toe.
Namens het bestuur van Rotterdam Atletiek
Adri van den Berge
